Wielkimi krokami zbliża się nasz kolejny gość bloku popkulturalno-naukowego – Dr hab. Ireneusz Morawski🧑‍🔬

Urodzony w 1968 r., stopień doktora nauk fizycznych uzyskał w 2008 r., został habilitowany w 2020 r. na Wydziale Fizyki i Astronomii Uniwersytetu Wrocławskiego. Obszarem zainteresowania w pracy naukowej, wykonywanej w Instytucie Fizyki Doświadczalnej na stanowisku adiunkta, jest fizyka powierzchni. Tutaj, od 2004 r., Ireneusz Morawski prowadzi przede wszystkim badania za pomocą metod spektroskopii elektronowych: dyfrakcji powolnych elektronów (ang. LEED) i spektroskopii elektronów Augera (ang. AES), oraz dwóch nowatorskich metod – zaproponowanych przez naukowców z IFD [S. Mróz and M. Nowicki, Surf. Sci. 297 (1993) 66] – mianowicie: kierunkowej elektronowej spektroskopii piku elastycznego (ang. DEPES) i kierunkowej spektroskopii elektronów Augera (ang. DAES). W swojej pracy doktorskiej opracował algorytm do symulacji wyników pomiarów otrzymywanych metodą DEPES, który jest oparty na teorii rozpraszania (uwzględniającego efekty kwantowe), na potencjale sferycznym oraz przybliżeniu wielokrotnego rozpraszania.

Jego dalsza praca naukowa została poświęcona równolegle badaniu właściwości, ograniczeń i możliwości metod DEPES oraz DAES w kontekście zastosowania oraz interpretacji wyników, jak również badań konkretnych układów adsorpcyjnych. Istotne osiągnięcia badawcze to m.in.: pierwszy pomiar dwuwymiarowych map DEPES, wykazanie, iż za pomocą wiązki elektronów można określić pozycję atomów lekkich pierwiastków gazowych absorbujących na powierzchni monokryształów, wykazanie anizotropii tłumienia elektronów na strukturze krystalicznej.

Efektem działalności naukowej jest 30 publikacji w czasopismach o międzynarodowym zasięgu, w tym praca przekrojowa opublikowania w Surface Science Reports (2019). Dr hab. Ireneusz Morawski posiada również doświadczenie w pracy ze skaningową mikroskopią ostrza (ang. STM, AFM) zdobyte podczas kilku staży badawczych w centrum naukowym Forschungszentrum Juelich w Niemczech.